ارزیابی اثر زایکوترم بر حساسیت رطوبتی مخلوط‌ آسفالتی نیمه‌گرم حاوی خرده لاستیک ضایعاتی

یکی از مزایای مهم استفاده از مخلوط آسفالتی نیمه‌گرم، کاهش درجه حرارت تولید آسفالت است اما همین مزیت سبب بروز مشکلاتی می‌گردد. یکی از مهمترین مشکلات، ایجاد پتانسیل بیشتر حساسیت رطوبتی بوده که بدلیل درجه حرارت کمتر تولید مخلوط آسفالتی، تمامی رطوبت موجود در مصالح سنگی تبخیر نمی‌شود. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی تاثیر زایکوترم بر کاهش حساسیت رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی نیمه‌گرم است. علاوه بر آن، از خرده لاستیک ضایعاتی به عنوان جایگزین بخشی از مصالح سنگ‌دانه‌ای ریزدانه استفاده گردید. در مجموع 9 طرح اختلاط مختلف شامل 1/0، 15/0 و 2/0 درصد زایکوترم، 0، 10 و 20 درصد خرده لاستیک و ترکیب آن‌ها با قیر 70/60 و مصالح سنگی سیلیسی ساخته شد. جهت ارزیابی حساسیت رطوبتی، آزمایش‌های آب جوشان، کشش غیرمستقیم و مدول برجهندگی بکار گرفته شد. نتایج آزمایش آب جوشان نشان می‌دهد که افزایش زایکوترم سبب بهبود حساسیت رطوبتی می‌گردد ولی خرده لاستیک بدلیل چگالی کمتر نسبت به مصالح سنگ‌دانه‌ای علی‌رغم بهبود ظاهری چسبندگی، تاثیر زیادی بر نتیجه نهایی آزمایش آب جوشان نمی‌گذارد. بر اساس نتایج آزمایش کشش مستقیم و معیار نسبت مقاومت کششی (TSR)، مدلی برای پیش‌بینی TSR ساخته شد که طبق آن، درصد حداقل زایکوترم مورد نیاز برای جایگزینی 10 درصدی خرده لاستیک، 128/0 درصد و برای جایگزینی 20 درصدی خرده لاستیک، 149/0 درصد می‌باشد. طبق نتایج آزمایش مدول برجهندگی، افزودن زایکوترم سبب افزایش مدول برجهندگی می‌گردد، درحالیکه جایگزینی خرده لاستیک سبب افزایش اندکی در مدول می‌شود. علاوه براین، کنترل پارامتر نسبت مدول برجهندگی (RMR)، بیانگر کارآیی مناسب تمامی مخلوط‌ها در برابر خرابی حساسیت رطوبتی می‌باشد.